NOWE.

Opowiadanie 1 część 27

NOWE !!! 

NASTĘPNEGO DNIA- RANO.

Hanę obudził płacz Felka.

Hana: Ćććć…. Felek, co się stało? Śpij…. Ćććć…

Piotr (wchodząc do pokoju): Co jest?

Hana: Nie wiem.

Piotr: Może jest głodny?

Hana: Być może.

Piotr: … Zrobię mleko.

Hana: Już wiesz jak?

Piotr: Tak.  Tym razem tego nie schrzanię

Hana: Mam taką nadzieję.

Po chwili rozlega się dzwonek do drzwi.

Piotr: Otworzysz?

Hana: Jasne.   To pewnie Lena…

Hana otwiera drzwi. ( ma Felka na rękach)

Hana: Co ty tutaj robisz?

James: Wiedziałem, że cię tu znajdę…

Hana: Skąd masz ten adres? … Kto ci go podał?

James: Nikt. Po prostu wiem o tobie bardzo dużo.

Hana: Jesteś podły.

James: Możemy porozmawiać?

Hana: A mamy o czym?

James Tak.

Hana: Przepraszam cie, ale muszę nakarmić małego…

James: Nie wpuścisz mnie?

Hana: Nie. James, nie mieszaj się w moje życie.

James (podając Hanie kartkę) : Masz.

Hana: Co to jest?

James: … Data naszej rozprawy.

Hana: Ok. Dzięki.

James: Aha. Hana…

Hana: Tak!?

James: Odpuszczę ci.

Hana: Nie potrzebuje twojej łaski. Cześć. (Hana zamyka drzwi)

James: Hi.

Piotr bierze Felka na ręce. Daje mu mleko.

Piotr: Kto to?

Hana: Wolisz nie wiedzieć.

Piotr: Ale chce.

Hana (pokazując Piotrowi pismo): James.

Piotr: Więc, co robimy?

Hana: Raczej co robię.   Biorę z nim rozwód … i będę w końcu szczęśliwa.

Piotr: Bez zobowiązań.

Hana: Dosłownie. Tęskniłam za tym.

Do Hany dzwoni telefon.

Hana: Cześć Lena.

Lena: Hej. Przepraszam, że nie przyjeżdżam po Felka… ale..

Hana: Masz jakiś problem? Coś nie tak?

Lena: Nie… to nic takiego. Zaraz będę. Po prostu auto się nam popsuło…

Hana: Nie mam mowy. Zaraz przywieziemy ci Felka.

Lena: Nie, nie, nie. Nie mogę cię o to prosić. Wystarczająco dużo rzeczy dla mnie zrobiłaś.

Hana: To żadem problem dla mnie. Za kilka minut będziemy. Spakuję tylko Felka…

Lena: Dziękuję.

Hana: Naprawdę nie ma za co.

Lena: Emmm…. Muszę kończyć. Witek…

Hana: Ok. Hej.

Piotr: Jedziemy zawieść małego?

Hana: Niestety.

Piotr: Jest taki…

Hana: Wiem. Ubiorę się i spakuję rzeczy Felka…

Piotr: Chciałbym mieć takiego syna.

Hana: Ja też… Jest taki grzeczny. Nic, tylko go chwalić.

Piotr (przytulając Felka): To co młody, jedziemy do mamy?

Hana: Za 5 minut będę gotowa.