Wczorajsze

Opowiadanie 1 część 26

  

W MIESZKANIU HANY I PIOTRA – WIECZOREM.

 Do drzwi dzwoni dzwonek.

Piotr otwiera drzwi.

Lena: Hej. Przywiozłam wam Felka.

Piotr: Ok. Zajmiemy się nim.

Lena: Mam taką nadzieję.  Jest Hana?

Piotr: Tak. Wejdziesz?

Lena: Nie. Śpieszę się. Witek czeka.

Piotr: Ok.

Lena (Całuje Falka): Cześć kochanie. Mamusie przyjedzie po ciebie rano. (Daje Piotrowi Falka i torbę)

Piotr: W porządku. Zajmiemy się nim jak najlepiej. Wiesz, Hana stwierdziła, że musi się już powoli uczyć…

Lena: Ona? Przecież to kobieta idealna..

Piotr: Tak…

Lena: Dobra, ja jadę. Pozdrów Hanę. Cześć.

Piotr: Hej.

Piotr poszedł z Falkiem do Salonu.

Piotr: Hana, zobacz kogo mam…

Hana: Jej, Felek. Dlaczego mnie nie zawołałeś jak była Lena?

Piotr: Nie wiem. Lena się śpieszyła. Witek na nią czekał.

Hana: Aha. Naprawdę sensowny wyjaśnienie.

Piotr: Mhmmm…

Hana:  To co, zaraz idziemy wykąpać Falka?

Piotr: Tak.

Hana i Piotr wykąpali Falka. Goldberg bawi się z małym Latoszkiem w salonie.

Hana: Piotr, zrobisz mleko?

Piotr: Jak?

Hana: Emmm…. Podgrzej wodę i wsyp do bu takli mleko.

Piotr:  Nie będę idealnym tatą.

Hana: Nie przejmuj się, nie ma idealnych ludzi.

Hana (do Felka) : Zaraz wujek zrobi nam mleko i idziemy spać.

Piotr: Cholera jasna. Nie umiem zrobić tego mleka.

Hana (bierze Felka na ręce i idzie z nim do kuchni) : Zobacz. To proste. (robi mleko)

Piotr: Tylko tyle?

Hana: Mhmmm…

Piotr: Faktycznie proste.

Hana: Co ty robiłeś z tym mlekiem… ?

Piotr: Nie wiedziałem ile wsypać tych łyżeczek.

Hana (pokazując kartonik): Tutaj jest wszystko napisane.

Piotr: Nie wyobrażam siebie w roli ojca.

Hana: A Tosia?

Piotr: Tosia… Tosia jest moją córką ale… ale nigdy nie będzie NASZĄ…

Hana: Powinieneś się cieszyć, że masz tak mądrą i wspaniałą córkę.

Piotr: Cieszę się. Ale bardziej cieszę się, że jesteśmy razem.

Hana: Brak słów,   brak słów…

Piotr: Dasz mi Falka?

Hana: Ok.   (dale Piotrowi Felka na ręce) Zaraz idziemy spać…

Piotr: My?

Hana: Nie, Felek idzie. My się z nim położymy…

Piotr: Felek jest taki grzeczny. W ogóle nie płacze…

Hana: Wdał się w mamusię. (Hana całuję Felka w czoło)

Felek pociągnął ją za włosy

Piotr: Ej… Felek, nie podrywaj cioci Hany.

Hana: Ta, tak. Uważaj na wujka, bo jest zazdrosny.

Felek ziewa.

Hana: Piotr, weź mleko. Felek jest zmęczony.

Piotr: Oczywiście.

Poszli do sypialni położyć Felka.

Hana: Felek, dlaczego tak mało wypiłeś? Jeszcze troszeczkę…

Piotr: Może już nie chce.

Hana: Nie wiem.

Felek po chwili usnął. Leżał pomiędzy Haną i Piotrem.

Piotr: Cudowny dzieciak.

Hana: Jest przesłodki.

Piotr: Mhmmm… Co robimy?

Hana: Nie wiem… Leżymy?

Piotr: Okej.

Hana: Tak jest dobrze.

Hana rozmawiała z Piotrem bardzo długo.

 Po jakimś czasie:

Hana (ziewając): Łaaa… Jestem śpiąca.

Piotr: To chodź spać.

Hana: Emm… Tylko, że ja śpię z Felkiem.

Piotr: A ja?

Hana:  W salonie masz bardzo wygodną kanapę… No ewentualnie masz jeszcze jeden pokój.

Piotr: Czyli przy pierwszej lepszej okazji pozbywasz się mnie?

Hana: Niestety.

Piotr: Nie możesz iść ze mną?

Hana: Nie. Muszę pilnować Felka.

Piotr: Ok. Idź spać. (ucałował mocno Hanę)

Hana: Dobranoc.

Piotr: Dobranoc.